Regionalno i lokalno informisanje građana
Ne tako davno Podrinsko-kolubarski region, danas Mačvasnki i Kolubarski okrug, bio je čvršće povezan i medijski premrežen. Postojale su i regionalne institucije, Skupština, Privredna komora, društveno-političke organizacje, i svaka na svoj način, učestvovale u zajedništvu i organizaciji.
Tako je Radio Šabac imao dopisnike u svih osam opština podrinskog dela regiona, koji su redovno informisali građane o aktulenim tema i problemima, a to se prenosilo i na list „Glas Podrinja“.
Jedino pravo regionalno glasilo bio je omladinski list “25.maj“, koji je izlazio dvonedeljno, u sklopu Omladinskih novina, docnije NON. Bila je to i svojevrsna škola novinarstva, za izveštače iz svih 14 opština Podrinsko-koubarskog regiona, a kasnije neki od njih postali i profesionalni novinari.
Međutim, vremenom se izgubilo to regionalno povezivanje, okruzi su samo način državne uprave, a izgubile se veze sa ostalim opštinama. Do pre neku godinu značajna regionalna glasila, koje su imale i tzv. regionalnu frekvenciju, Radio i TV Šabac, danas praktično i ne postoje, a „Glas Podrinja“ i „Podrinske“ doduše imaju stranice posvećene temama iz drugih opština, ali nedostaju one svakodnevne informacije koje su itekako potrebne građanima. Posebno iz onih manjih opština: Vladimiraca, Koceljeve, Krupnja, Malog Zvornika…
Građani se često informišu preko društvenih mreža, ali je to nepouzdano, sa manjkom potrebnih elemenata za releventne inforomacije. Planom preuzetim iz Evropske unije predviđeno je da lokalne samouprave izdvajaju barem jedan odsto iz budžeta za medijske projekte, ali ta sredstva nisu obavezujuća, a uz to je vidan manjak medijskih profesionalaca.
Ti konkursi imaju svrhu da pospeše određene segmente informisanja, ali svakako nisu dovoljna za funkcionisanje medija. Pogotovo ne onih štampanih. Takođe, vidne su promene u načinu informisanja građana, jer se prevashodno traže brze i kratke infarmacije, svojstvene savremenim načinima života i komunikacija. To ima i određenih manjkavosti, svojstvene instant pristupima i tehonologiji. I naravno, Srbija tu nije izuzetak, jer se gase i brojni lokalni mediji, najpre štampani, i u Nemačkoj, SAD…
Po nekom pravilu iz obilja svakojakih informacija teško je dopreti do onih najvažnijih. Brzina ponekad nije prednost, štaviše ponekad je to površnost i nedostatak.
D.E.
