Subota 11. decembar (posle liturgije) Donjošorsko groblje
U Šapcu u subotu 11. decembra na Donjošorskom groblju, posle liturgije, Udruženje građana „Tradicija srpskog naroda“ će zajedno sa Pokretom obnove Kraljevine Srbije i Ravnogorskim pokretom obeležiti pomenom kraj grobnice, 78 godina od tragičnog umorstva, šabačkih omladinaca svirepo pobijenih od strane komunističkih zlikovaca.
U ovom kratkom tekstu možete se upoznati sa tragedijom mladih i nevinih đaka Četničkog bataljona:
Kad je došlo do razdvajanja četničkih jedinica, obe čete Drugog đačkog bataljona su upućene u Bosnu. Po prelasku Drine, preko sela Dvorovi i Dijelovi, obreli su se u Popovima. Prva četa đačkog bataljona bila je smeštena u objektima na imanju Branka Erića, a druga četa po ostalim kućama u selu.
Komanda KNOJ-a (Korpus narodnog oslobođenja Jugoslavije) izdaje naređenje svim svojim jedinicama koje se nalaze u Mačvi i na području Šapca da hitno pređu Drinu, napadnu i likvidiraju Drugi đački bataljon. U komandi se naglašavalo da uništenje mora biti potpuno, uključujući i streljanje i posljednjeg šabačkog đaka.
Ovaj jeziv i tragičan događaj, tako čest na ovim prostorima, opisao je naš Šapčanin Timotije Reljić u svojoj knjizi „Četnički đački bataljon Podrinski“.
U zoru 16.12.1944. godine partizani su prešli Drinu kod Badovinaca, ušli u Popove, opkolili i odmah započeli akciju hvatanja i ubijanja pripadnika đačke čete.
Prema svedočenju Milorada Pavlovića, preživeli đaci su bili povezani žicom i odvedeni prema Drini na Bujuklića Adu, gđe su tako vezani, zverski mučeni, poubijani i bačeni u jamu koju su sami sebi prethodno rukama iskopali.
Njihova tela ležala su na ovom mestu čitavu deceniju, dok se roditelji nisu izborili da zemni ostaci njihove dece budu tajno ekshumirani i preneseni u zajedičku grobnicu na šabačkom Donjošorskom groblju. Odobrenje za prenos posmrtnih ostataka izmolio je šabački sveštenik Iva Janković tek 1954.godine, čiji sin takođe leži u ovoj grobnici.
Sve se moralo obaviti u potpunoj tajnosti, jer je to bio zločin o kojem se nije smelo pričati. U dirljivom izvještaju o prenosu posmrtnih ostataka u Šabac navodi se da je sve učinjeno bez prisustva lokalnih vlasti i nadležnih organa. Jedino su roditelji mučki pobijenih đaka „dočekali“ svoju decu i položili njihove posmrtne ostatke u novu grobnicu.
Kako navodi ovaj izvor, sahranjivanje je obavljeno u potpunoj tajnosti uz pismenu obavezu roditelja da će o tragediji svoje dece doživotno ćutati.
Grobnica rano stradalih srpskih sokolova i danas je stravično nema.
Srbi vole svoju istoriju ali je ne znaju. Zato širimo istinu, i ne dozvolimo da nam se ovakvi tragični događaji iz prošlosti ikada više ponove. To je jedini lek da ozdravimo kao narod i da kroz neko vreme oporavka nastavimo naš hod kroz istoriju.
Pozivamo sve tradicionaliste da nam se pridruže na pomenu ubijenim đacima.
UG „Tradicija srpskog naroda“
