U slici i reči
Duže od godinu dana u blizini železničke stanice stoje ostaci zapaljenog mlina, koji je i svojevrsno svedočanstvo u stradanju Jevreja ali i o humanosti i herojstvu Šapca i Šapčana. Nakon početka Drugog svetskog rata, krajem 1939, Jevreji koji su bežali iz Trećeg rajha, Dunavom iz Beča i Bratislave, zaustavljeni su u Prahovu, jer im nije dozvoljen ulaz u Palestinu.
U septembru 1940. primio ih je Šabac puna srca, bez straha od nacističke odmazde od kojih su strahovale evropske države. U oktobru 1941, većina njih, od 1.200, utamničena je u šabačkom logoru, a kasnije streljani u Zasavici. Žene su prebačene u logor na Sajmištu i ubijene. I umesto da ovaj mlin, gde je utočište našao znatan broj Jevreja, bude izuzetan spomenik humanosti i junaštva jednog grada, ostaje ovako kao podsećanje o nemaru prema istoriji.
D.E.