U Udruženju novinara Srbije, u Pres centru, u Kneza Mihailovoj ulici, u Beogradu, u četvrtak, 21. decembra, na dan proslave 142. godišnjice osnivanja Udruženja, uručene su godišnje nagrade novinarima koji su se istakli u hrabrosti, inventivnosti i doprinosu novinarastvu Srbije, koje je – po opštem mišljenju prisutnih novinara – među kojima i mnogih veterana – legendi ovog specifičnog, i teškog posla, palo na najniže grane u 142 godine postojanja. Ali, još ima onih koji veruju, koji se bore za dostojanstvvo ove, po mnogo čemu izuzetne, profesije. Među njima je i Dragan S. Filipović, novinar i književnik iz Šapca, naš stalni saradnik i reporter, koga je Redakcija “Podrinskih”, uz podršku Dopisništva RTS-a u Šapcu i lista „Glas Podrinja“, i predložila, dobio je Zlatnu povelju za još, u novinarskoj profesiji i književnosti, aktivne i verujuće poslanike reči.
Foto:ANDJELKO VASILJEVIC
Smatramo da više od posebnog teksta o događaju i značajnom priznanju za našeg poštovanog kolegu, govore reči našeg predloga za nagradu..
Dragan S. Filipović rođen je u Šapcu 10. maja 1948. godine. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u rodnom gradu, a Istoriju književnosti naroda SFRJ i srpskohrvatski jezik diplomirao na Filozofskom fakultetu u Skoplju 1971. godine. Postiplomske studije svetske i teorije književnosti pohađao je u Beogradu 1972-1974. godine.
PRIZNANjE I PODSTREK
Zahvaljujući se na priznanju Dragan Filipović je rekao:
„Kada vas nagrade kolege, onda je to priznanje dvostruko: i nagrada i podstrek za dalji rad u novinarstvu i književnosti.
Foto:ANDJELKO VASILJEVIC
Novinarstvom je počeo da se bavi kao vojnik 1968. godine, dopisima o događajima u JNA u Slavoniji, potom kao radnik Biblioteke „Žika Popović“ u Šapcu, kulturnim temama za regionalni list „Glas Podrinja“ 1969. da bi u ovu informativnu ustanovu kao novinar sa redovnim zaposlenjem bio primljen 1.1. 1970. godine.
Dobitnik je više nagrada i priznanja u pisanim i elektronskim medijima u Srbiji i Jugoslaviji. Nagrade je dobijao za reportaže u „Glasu Podrinja i „Srpskom glasu“ – listu iz Melburna u Australiji, koji izlazi na srpskom jeziku; za radio priloge i emisije u Radio Beogradu i Radio Šapcu, gde je bio novinar-reporter, zamenik i glavni i odgovorni urednik zajedničke redakcije lista „Glas Podrinja“ i Radio Šapca, i pomoćnik direktora ove medijske kuće, i TV reportaže i emisije u Televiziji Beograd, za koju je 11 godina radio, kao prvi urednik TV dopisništva u Šapcu, od 1976 do 1977. godine.
Uručene godišnje nagrade UNS-a
Udruženje novinara Srbije (UNS) uručiilo je, 21. decembra, na svoj 142. rođendan, novinarske nagrade za 2023. godinu.
UNS-ova nagrada za borbenost u novinarskom izražavanju i za originalan novinarski potez “Aleksandar Tijanić“ pripala je novinaru Ranku Pivljaninu.
Novinarka i publicistkinja Srebrenka Gluhić Ilić i višegodišnji urednik „Večernjih novosti“ Radisav Rade Brajović ovogodišnji su dobitnici Nagrade za životno delo UNS-a.
Nagrada za najbolji godišnji uređivački koncept „Dimitrije Davidović“ pripala je uredniku portala „OKO“ Nebojši Grujičiću, Specijalnu nagradu za doprinos istoriji štampe i novinarstva, teorijske radove o novinarstvu i publicistička dela „Žika M. Jovanović dobili su Radivoj S. Petrović i Slobodan M. Penezić, dok je Zlatna povelja UNS-a pripala Draganu Filipoviću.
Marija Janković, dopisnica TV Hepi iz Niša dobitnica je nagrade za novinarsko stvaralaštvo „Laza Kostić“ u kategoriji „Vest i izveštaj“, dok je ova nagrada za reportažu pripala novinarki regionalne TV Pirot Ani Filipović Gogić. „Lazu Kostića“ za foto reportažu dobio je fotoreporter portala Mondo Uroš Arsić, a nagrada “Bogdan Tirnanić” za kolumnu pripala je Aleksandri Trajković Arsić, novinarki Radio-televizije Srbije (RTS). „Za nama je jako teška godina, godina u kojoj smo neprestano gubili dijalog, u kojoj je bilo mnogo napada na novinare, različitih pritiska. Ipak, današnji dan je dan dijaloga, i po nagradama i radovima koji su žiriji ocenjivali, znamo da je ova novinarska godina bila dobra godina“, rekao je na uručenju godišnjih nagrada Udruženja novinara Srbije (UNS) predsednik Živojin Rakočević.
On je podsetio da UNS slavi 142. godine i rekao da se „kada to čujete, naježite od svih tih godina, od sjajnih ljudi koji su prošli kroz ovo Udruženje, od velikih imena, nasleđa i od odgovornosti“.
Za radio emisiju “Svedočanstva“, snimljenu u Aušvicu u maju 1975. godine, kada je najstrašniji nacistički logor prvi put otvoren za javnost kao muzej, dobio je, u novembru iste godine, nagradu na konkursu za najbolju emisiju Radio Beograda i udrženih radio-stanica Srbije. Sledeće, 1976, za seriju tekstova u „Glasu Podrinja“ o stradanju i junaštvu logoraša Jugoslovena, najviše Srba, u nacistikim logorima na severu Norveške, dobio je prvu nagradu Saveza novinara Jugoslavije za lokalne i regionalne listove i časopise. Temom stradanja svog, srpskog naroda, terora okupatora u nastojanju da zatre srpski etos u 20-om veku, bavi se pedeset i pet godina bez prekida, ceo svoj radni vek u novinarstvu i književnosti.
Upravo je knjigom – zbirkom priča po istinitim događajima iz tri rata na prostorima nekadašnje Jugoslavije u 20. veku, prethodno objavljenim kao beleške i reportaže u „Glasu Podrinja“ i „Srpskom glasu“ u Melburnu, „Vojnikova breskva“, drugo dopunjeno izdanje, predstavljao srpsku književnost na svečanosti obeležavanja 100 godišnjice potpisivanja primirja (u suštini Dana pobede) u Velikom ratu, u Frankfurtu, u novembru 2018. godine, u organizaciji Srpske književne radionice, Generalnog konzulata u Frankfurtu i Pravoslavne zajednice Hesena.
Trilogija „Vojnikova breskva“, objavljena 2022. godine u izdanju „Sveta knjige“ iz Beograda“, sadrži još dve zbirke priča na istu temu: „Komad taina“ (2019.) i „Beleg od bajoneta“ (2021.) Publikaciju „Rat u Sloveniji“ objavio je 2022. godine, a osnovna njena tema su ratni sukobi u Sloveniji u leto 1991. godine, i Sloveniji čije je postojanje kao države omogućio upravo srpski narod.
Prvu nagradu za književnost (poezija) dobio je 1972. godine („Prosvetni pregled“ – Beograd), a sledila su još 32 priznanja društveno-političkih i stručnih uduženja i organizacija: povelje, nagrade za novinarstvo i književnost, ordeni, plakete, zahvalnice, gramate Srpske pravoslavne crkve…
Od važnijih Filipovićevih priznanja za novinarstvo izdvajamo Prvu nagradu Radio Beograda za emisiju godine 1975, prvu nagrada Saveza novinara Jugoslavije za seriju tekstova sa severa Norveške o stradanju zarobljenih partizana u Srbiji 1941. godine u nacističkim logorima smrti 1976; prvu nagradu Međurepubličke organizacije „Sava“, koja je objedinjavala kulturne ustanove i medije iz 30 gradova duž reke Save od Ivanić-grada kod Zagreba, do Vinkovaca, Slavonskog broda, Županje, Vukovara, Brčkog, Bijeljine, Tuzle, Sremske Mitrovice, Šapca, sve do Obrenovca… feljton o prijateljstvu tri generacije porodica Stakić iz Kržave kod Krupnja u Srbiji i slovenačke Grošelj iz Jesenica, nastalo dolaskom Grošeljevih u Srbiju posle nemačkog progona Slovenaca iz Koruške 1941. godine, (1989.), prva nagrada – ZLATNI TEKST Međunarodnog festivala novinara Srbije o selu i poljoprivredi, Plaketa za najbolju knjigu („Berberski spomenar), na šestom Sajmu knjiga u Šapcu (2001.), Povelja omladinskih novina „25. maj“ (1979.), Gramata Srpske pravoslavne crkve (2004.), Zahvalnica za plemenitost Kola srpskih sestara iz Banja Luke (1991.), Povelja Vlade Republike Srpske (1993.), Zlatne plakete lista „Glas Podrinja“ (1979. i 1984.), Povelja Zadužbinskog društva „Prvi srpski ustanak“ – Mišar (2019.), Specijalno priznanje Biblioteke „Vukov zavičaj“ iz Loznice (2021.) i druga opštinska i međuopštinska priznanja, do Zlatnika sa likom Belog anđela u Frankfurtu, povodom dana primirja 2018, Oreden za građansko dostojanstvo, na osnovu tekstova u ulozi ruskog cara Nikolaja Romanova Drugog u spasavanju umirućih srpskih vojnika posle prelaska Albanije sa albanskih plaža, i njihovom odvoženju na Krf, Ruske Federacije (2018.), Povelja Milunka Savić (2022.), Zlatna značke Kulturno prosvetne zajednice Srbije (2022.)…
Ova priznanja Dragan S. Filipović doživljava kao podstrek i podsticaj za dalji rad.
Objavio je više od 300 prikaza, predgovora i recenzija za knjige u kataloge likovne umetnosti. Autor je scenarija za 12 dokumentarnih filmova, od kojih je neke i režirao.
Preveden je na engleski, francuski i nemački jezik.
Petar Vuković